Kyn- leg hugleiðing

 
Ég skrifaði þessa færslu fyrir tveimur árum, en þá lásu hana fáir. Mér finnst tilvalið að birta hana aftur, en ég fer þarna yfir sömu atriði og í færslunni hér fyrir neðan, "Mætum ekki á R- daginn". Ef einhver skyldi láta sér detta í hug eitt augnablik að ég sé hér að bera blak af barnaníðingum er það fráleit fásinna. Það er ofstækið, sem einkennir öll þessi líkamsopa- æxlunarfæra og neðanþindarmál, sem mér er mjög á móti skapi. 


Það væri fjarri mér að hallmæla konum, hommum, svertingjum, dvergum eða feita fólkinu. Það væri ljótt, og ég er ekki ódó. Hinu er ekki að leyna, að mér hundleiðist brölt þessa fólks, ekki síst svonefnd “réttindabarátta” neðanþindar- þrýstihópanna tveggja, femínista og hómósexúalista.

Neðanþindar- þráhyggja ýmis konar er nú í tísku og þykir fín, enda ættuð frá Bandaríkjunum, landinu sem vinstri menn stela hugmyndum sínum frá, en þakka fyrir með hatri. Þar vestra hefur komið í ljós, að ýmsar kynhneigðir, sem menn einu sinni kölluðu “fýsnir” og töldu í einfeldni sinni vera ó- eðlilegar, þ.e. ó- náttúrulegar, eru í raun hið besta mál. Þeir sem einu sinni voru kallaðir “öfugir”, ef ekki beinlínis “ramm- sódómískir”, eru nú “samkynhneigðir”og flottir. Meira að segja “S/M” þykir “kinkí” og fínt. Konur halda upp á “V- daginn”(sbr. Vagina) með pomp og pragt, og hommar fara í skrúðgöngu á “R- daginn” (sbr Rectum)og því ekki það?
Þetta er allt í góðu lagi og sama er mér. Ég hirði hvergi um, hvað annað fólk gerir í svefnherberginu heima hjá sér. Þó þykir mér flíkunarheigðin, sem einkennir marga Bandaríkjamenn, svo og málsvara neðanþindar- æxlunarfæra- og líkamsopa- þrýstihópanna tveggja, hómósexúalista og femínista, alveg sérstaklega hvimleið. Það minnir mig helst á fólk, sem í sífellu þarf að vera að segja öðrum, hvað það hafi verið að gera á klósettinu.


Uppákoma alþingiskvenna á síðasta “V- degi” fannst mér merkileg og skemmtileg. Hvað skyldi Þorgeir Ljósvetningagoði hafa sagt? Eða Njáll? Eða Skarphéðinn?


En allt þetta umburðarlyndi kallar á andstæðu sína. Enginn heilvita maður þorir nú orðið að gefa sig á tal við ókunnug börn. Það kostar viðbjóðslegar, viðurstyggilegar ásakanir. Nú er mjög í tísku í hjónaskilnaðarmálum, og ekki aðeins í Bandaríkjunum, að saka eiginmanninn um “kynferðislega misnotkun”. Konurnar, sem bera viðbjóðinn á borð vita vel, að þær komast upp með það óáreittar. Í slíkum málum dugar iðulega ásökunin ein, óháð málavöxtum, svipað og í galdra- réttarhöldum fyrr á öldum. Ofstækið er yfirþyrmandi og í fullkominni andstæðu við allt umburðarlyndið.


Ég man að Flosi sagði einhvern tíma í Þjóðviljanum, að nauðgun væri “kynferðislegt atferli, þangað til báðum þykir það gott”. Þetta var í gamla daga. Nú væri óhugsandi að láta slíkt frá sér fara. Flosi yrði lögsóttur. Alræðisöflin sækja stöðugt á.

Ein kynhneigð, sem raunar er alveg sérlega viðbjóðsleg, hefur alveg orðið útundan í öllu frjálslyndinu, nefnilega “barn- kynhneigð”. Hvers vegna? Þessir menn geta beitt alveg nákvæmlega sömu rökum og hommar. Þeir “ráða ekki við sig”, en í allri þeirri sjúkdómavæðingu, sem gengur yfir Vesturlönd virðist enginn geta séð, að þeir eiga frekar heima á geðsjúkrahúsi en í fangelsi. 

Án þess að ég vilji á nokkurn hátt verja þessa menn vil ég þó benda á, að í gegnum tíðina hefur það alls ekki alltaf verið ljóst, hvað er “barn”. Raunar má fullyrða með vissu, að bókstaflega allir núlifandi Íslendingar, þar á meðal Stígamótakonur, eru afkomendur “barnaníðinga” í nútímaskilningi, því algengur giftingaraldur fyrr á öldum var hér sem annars staðar 12-14 ár, og stundum yngri. Svo er enn í dag í mörgum löndum heims. Eftir að Khomeini erkiklerkur komst til valda í Íran með háværum stuðningi vinstri manna og Amnesty, var giftingaraldur færður niður í níu ár samkvæmt Sharia- lögum, en yngsta kona Múhammeðs spámanns var einmitt níu ára gömul. Raunar má geta þess til gamans, að það er nánast óhugsandi, að María mey hafi náð núverandi lögaldri, þegar hún átti Jesú. 


Fleira er skrýtið. Framleiðsla á barnaklámi er viðurstyggilegur, ógeðslegur glæpur, en á að senda menn í fangelsi fyrir að horfa á viðbjóðinn? Á ekki frekar að senda þá til sálfræðings? Getur það verið “glæpur” að horfa á raunverulegan glæp, sem framinn var af bláókunnugu fólki í öðru heimshorni fyrir löngu? “Glæpamaðurinn” situr bara og horfir á myndir af öðru fólki, sem var að fremja glæp í öðru landi fyrir löngu. Þessir menn eiga við alvarleg, sérlega viðbjóðsleg geðræn vandamál að stríða, en er það glæpur? Og hvað með lögreglumennina og dómarana, sem horfa á viðurstyggðina í þágu “rannsóknarhagsmuna”. Á líka að fangelsa þá? "Varsla barnakláms" er refisverð hér og víða annars staðar og það er vel skiljanlegt að menn berjist á móti þessu með öllum ráðum. Þetta er oft borið saman við vörslu fíkniefna. En hvað með lögrelumennina og dómarana? Þeir þurfa ekki að neyta fíkniefnanna, sem þeir gera upptæk. Það er hins vegar brýn nauðsyn fyrir þá að "neyta" barnaklámsins. "Neyslan" felst í því að horfa á myndirnar. Þeir eru því óhjákvæmilega meðsekir hinum dæmda, alveg ólíkt því sem á sér stað í fíkniefnamálum.Hvað með sálarheill lögreglumanna og dómara? Og ég spyr aftur. Á ekki að dæma þá líka?

Athugasemdir

[TARA ÓLA/GUÐMUNDSD., 9.8.2009 kl. 12:06]

Sem betur fer stöndum við ekki í stað hugmyndafræðilega séð. En má ekki kalla  það þráhyggju að birta grein x2 sem  enginn nennir að lesa.

[Vilhjálmur Eyþórsson, 9.8.2009 kl. 12:13]

Það er alveg ljóst, að þú ert skilgetið afkvæmi innrætingarinnar, sem ég er að tala um. Slíkt fólk étur aðeins eftir það, sem því hefur verið kennt. Aðeins þarf að þrýsta á hnapp.

[TARA ÓLA/GUÐMUNDSD., 9.8.2009 kl. 12:16]

Ertu viss.

Þekkingin býr í höfðum gegnsýrðum af hugsunum annarra. Viskan í hugum sem gefa sjálfum sér gaum.

[Vilhjálmur Eyþórsson, 9.8.2009 kl. 12:37]

Þú ert dugleg að vitna í aðra. Komdu með eitthvað frá sjálfri þér.

[TARA ÓLA/GUÐMUNDSD., 9.8.2009 kl. 12:41]

Ég er búin að skrifa ótal færslur á bloggið mitt allt út frá mínu hjarta um ótrúlegustu hluti. Leggðu það á þig að fara svolítið aftur í tímann og skoða það, jæja eða láttu það eiga sig. Vertu svo í góðu skapi.

 Kv. Tara

[Billi bilaði, 10.8.2009 kl. 11:35]

"Það væri fjarri mér að hallmæla konum, hommum, svertingjum, dvergum eða feita fólkinu. Það væri ljótt, og ég er ekki ódó."

Þú vilt ekki hallmæla þeim af því að það er ljótt. Ekki af því að þú finnir ekki þörf hjá þér til að hallmæla. Síðan færistu í aukana og ferð í klám og níð. Gerir engan greinarmun á öðrum níðingum og þeim sem lifa sínu lífi í sátt og samlyndi við venjulegt fólk.

En þar sem þú ert líklega of langt leiddur til að sjá sortann í eigin sál, þá læt ég hér staðar numið.

[Vilhjálmur Eyþórsson, 10.8.2009 kl. 11:48]

Þú ert réttnefndur Billi bilaði.

[Gústaf Níelsson, 11.8.2009 kl. 23:14]

Hér hefurðu hætt þér inn á jarðsprengjusvæði hins illa innrætta rétttrúnaðar samtíðarinnar, Vilhjálmur. Hómósexúalismi er dýrkaður í nútímanum ásamt lesbisma og barnagirnd, sem flokkast í dag sem hver önnur náttúruleg kynhneigð. Samfélagið hefur búið til, kannski óafvitandi, kjörlendi fyrir kynferðislegt óeðli, sem vart má gagnrýna í dag. En vert er að spyrja: Eru til sófistikeraðir hommar og lesbíur?

[DoctorE (IP-tala skráð) 17.8.2009 kl. 15:20]

Þið eruð nú meiru ruglukollarnir drengir... ekki eitt orð af viti sheesh